مقالات - آرشیو

ئێمه‌ مه‌حکوومی ڕوانینه‌کانت بووین شەهابەدین شێخی من لاڵ بووم. له‌ ڕۆژی یه‌که‌مه‌وه‌ به‌ ڕووانینت، به‌ وێنه‌که‌ت ئه‌و تاک وێنه‌یه‌ی که‌ ئێمه‌ زۆربه‌مان ته‌نیا ئه‌ومان دیبوو، هه‌مان وێنه‌، که‌

ماسییه‌ بچکۆڵه‌ خه‌مباره‌که‌ بۆ فه‌رزادی که‌مانگه‌ر زه‌ڕی ئه‌سفه‌هانی ڕێگه‌ی ده‌ریاکان دوور بو ماسییه‌ بچکۆڵه‌ خه‌مباره‌که، تۆش ئه‌ڤینداری شه‌پۆله‌ سه‌رکێشه‌کان بووی و مه‌رجانه‌ سووره‌کانی قوڵایی ده‌ریات ده‌ویست ده‌ته‌ویست مروارییه‌

به نام آزادی فرزاد عزيز،رنجنامه ات راخواندم. باورنميکنی اگر بگويم آنچنان دردی سراپای وجودم رافراگرفت که توان ايستادن نداشتم. چه صبورانه تاب آوردی اين شکنجه های بی بهانه

یکی دیگر از نامه‌های شاگردان معلم آزاده فرزاد کمانگر در دوران بند بودنش ما خواهان آزادی بی قید و شرط آموزگار دلسوزمان آقای فرزاد کمانگر هستیم. ما از

قبل از طلوع آفتاب دانش‌آموزان راهی مدرسە می‌شوند. مدرسە مخروبەای است در میان خانەهای روستا معلم در کلاس قدم می‌زند و منتظر است تا دانش‌آموزانش بیایند. معلم، جوانی